Bijgetankt weer aan de slag
13 maart 2016 - Malakal, Soedan
Na een heerlijke vakantie op het prachtige eiland Zanzibar weer terug in Renk. Wat een werelden van verschil, wat maakt het toch alles uit waar je geboren wordt en opgroeit. Niet dat bij ons in Nederland nu alles zo perfect is, want wij verarmen ook als ik heel eerlijk ben, maar op andere gebieden. Wij hebben wel alle basis benodigdheden die je nodig hebt om te leven en op te groeien. De honger gaat hier steeds meer parten spelen, meer en meer ondervoede kinderen, de economie is allesbepalend op het moment en eten wordt voor de meeste mensen bijna onbetaalbaar, ook is er steeds minder in de markt te krijgen. De wisselkoers vliegt omhoog. Deze week zag ik weer flink wat trucks klaarstaan vanaf de grens bij Sudan met volgestouwd met voedsel voor distributie in Zuid Soedan.
Wanneer komt de omslag dat de mensen weer hoop krijgen op een betere toekomst, wanneer leggen de troepen hun wapens neer, wanneer slaan de mensen de handen ineen (ongeacht bij welke stam je hoort) om het land weer op te bouwen, het lijkt soms of de mensen zich erbij neer hebben gelegd dat dit het is en dat het zo blijft.
We kunnen hier nog heel veel doen wat dat betreft. Naast ons werk in de klinieken gaan we nu bezig met ICCM, dit is integrated community case management, in andere woorden: in de dorpen/gebieden waar de mensen geen toegang hebben tot gezondheidszorg gaan we een aantal vrijwilligers trainen om de meest levensbedreigende ziektes bij kinderen onder de 5 jaar te leren herkennen en actie te ondernemen. De vrijwilligers krijgen een pakket met basismedicatie en gaan leren hoe dit te gebruiken en wanneer ze een kind door moeten sturen naar de dichtsbijzijnde kliniek. Een nieuwe uitdaging, we zijn nu eerst bezig met het tellen van de huishoudens in de afgelegen gebieden en in gesprek met de dorpsoudsten die dan mensen in hun community moeten zoeken die hier vrijwillig mee aan de slag willen gaan. We hopen een aantal gemotiveerde mensen te vinden en dan moet er eerst getraind worden, veelal kunnen de dorpsbewoners niet lezen of schrijven dus alles moet op een simpele manier worden uitgelegd, we hebben daar trainingsmateriaal voor. Nieuwe uitdaging de komende weken, zeker voor mij want ik zal de training gaan geven, maar we gaan ervoor en hopen dat het z’n doel zal bereiken.
Onze leus is hier: We can Do it, en ik vertrouw erop dat God me de nodige kracht en wijsheid hiervoor gaat geven de komende weken!
Het zal een van je laatste acties daar zijn..
Ik zal Medair ZuidSudan een warm hart blijven toedragen!
We zien elkaar gauw, nog een week of wat!! Liefs en werkzin! Agnes.
Jozua
liefs wazila
groetjes
Dorothy
Een leven nog te leven, zo kwetsbaar, zo klein
Een mooi gebaar, met liefde verweven
Verbondenheid welke taal we ook spreken, waar we ook zijn
Een springende Massai, een vredige zee, alles uit liefde gegeven
xx
Fijn dat je hebt bijgetankt, heb je ook wel nodig, heftig daar maar geweldig dat ze toch vertrouwen en dat is wat wij ook mogen doen.Vertrouwen op onze Heer en Heiland!
Veel liefs Rinze en Marian
Wat fijn dat je het met Guusje zo fijn hebt gehad.Vindt haar reactie ook prachtig.Had je mijn tulpen bij ,,thuiskomst"?
En de zekerheid van Hij is er bij is daar en ook hier inderdaad erg belangrijk.Liefs Metty en tot gauw d.v..