Cleft lip wonders

Alhoewel ik inmiddels 3 weken thuis ben wat erg goed is, zijn mijn gedachten nog veel in Zuid Soedan. Ik had zin om weer even wat te schrijven.

In de week voordat ik naar huis vertrok hebben we op zondag nog 4 patiënten naar de airstrip gebracht. Samaritan Purse (SP), een andere organisatie die werkzaam is in Zuid Soedan had een operatie programma in het ziekenhuis in Juba opgezet voor mensen met een gespleten lip. Een paar maanden geleden hadden ze ons op de hoogte gebracht en gevraagd of we uit konden kijken naar mensen met een gespleten lip. We hebben posters opgehangen en uiteindelijk hadden we 7 patiënten gevonden. Van elke patiënt hebben we een foto doorgestuurd naar SP en is er door hun beoordeeld wie er geopereerd konden worden. Dat waren er dus vier, 3 jongens en 1 jonge vrouw.

3 Mei kwam de vlucht komen van SP om de patiënten op te halen. We konden 2 van de 4 patiënten niet bereiken en op zaterdag is een collega van mij naar een dorp gereden waar we wisten dat er een jongetje van 6 woonde, zijn moeder had zich teruggetrokken uit het programma. Mijn collega heeft haar gelukkig weten te overtuigen om toch te gaan, het zou zeker een levens veranderende ingreep zijn voor haar zoontje.

Zelf ben ik ook in de auto gestapt( ja, ik mag nu ook rijden in Renk!) met iemand uit de kliniek die wel wist waar het andere jongetje woonde. Wat een verrassing dat ze te horen kregen dat hij inderdaad geopereerd konden worden, ze hadden de hoop al opgegeven.

Vol spanning hebben we een dik uur op de airstrip staan wachten, er waaide een harde hete wind die dag. De jongens waren helemaal opgewonden, nog nooit in een vliegtuig gezeten, misschien nog nooit een vliegtuig gezien en dan een operatie voor de boeg. We hadden ze goed mogelijk ingepraat, maar toch is het natuurlijk super spannend.

3 Dagen later konden we ze weer ophalen! Missie geslaagd, ze konden nog niet echt lachen want dat deed natuurlijk nog wat pijn, maar ik hoop ze zeker weer eens te ontmoeten en dan een big smile te kunnen zien!