Obach Chol

5 april 2015 - Malakal, Soedan

 

Obach laat ons zien waar zijn broer werd neergeschoten

Dit keer wil ik jullie voorstellen aan Obach. ​Onze overbuurman en sinds juli vorig jaar is hij onze collega, hij helpt mij als vertaler in de kliniek en overal waar ik ga. Ook neemt hij veel werkzaamheden voor zijn rekening in de logistiek en in de apotheek. Een harde werker met hart voor de zaak en hart voor de mensen om hem heen.

Voordat de oorlog hier uitbrak was hij leraar Engels op de basisschool. Hij geeft nu ook Engelse les aan onze medewerkers in de kliniek 4 x per week en doet dit met veel passie.

In maart hadden we bezoek van een journalist uit Londen, Obach heeft toen ook zijn verhaal verteld:

‘Toen de gevechten in april 2014 begonnen, vertrokken veel gezinnen uit de stad. Onze familie besloot ook te vertrekken naar Gerger waar een broer van ons woonde. Ik was samen met mijn 2 andere broers. ‘ Nachts  waren de gevechten heftig, maar ‘s ochtends was het rustig. Ik ging op m’n motor naar Gerger, de echtgenotes van mijn broers waren ook onderweg daar naar toe. Mijn broer verkocht groentes in de markt, hij bracht ze van het land naar de stad. Op 23 april de dag dat de oppositie naar de stad kwam, is mijn broer neergeschoten terwijl hij onderweg was om groentes van het land te halen.

Mijn oom, die politieagent was had die dag dienst en werd in zijn been geschoten en later in zijn hoofd. Hij werd neergeschoten door mensen die eerder zijn collega’s waren, maar die nu plotseling de vijand waren door de oorlog.

Het was vreselijk voor ons om te horen dat onze broer was omgekomen. Zijn vrouw was net een maand geleden bevallen en ze hadden samen 4 kinderen. Mijn broer was 26 jaar. Ik had 3 broers en 3 zussen en nu was 1 van hen omgekomen.

Natuurlijk heb ik hier wraakgevoelens over, maar ik hoop echt dat er binnenkort echt rust en vrede komt in dit land en dat we hier weer in goede harmonie met elkaar kunnen leven. Ik moet m’n wraakgevoelens opgeven en doe dat ook.  Wraak zal me niet helpen, dat is ook niet aan ons, dat wil ik aan God overlaten. Mijn broer heeft me tegengehouden om in de strijd mee te gaan vechten nadat onze broer en oom zijn omgekomen op dezelfde dag in Renk. Dat is goed geweest.Momenteel werk ik bij Medair als vertaler en leraar Engels voor de medewerkers van Medair, ik heb het naar m’n zin bij deze organisatie.’

Obach, een fijn mens waar ik graag mee werk. Ik zie geen wraak bij hem, hij heeft het echt aan God overgegeven, er komt geen negatief woord over zijn lippen wat dat betreft. Hij straalt rust en liefde uit.

Hij heeft visie voor de toekomst en vertrouwt in alles op God en ziet het hoopvol in.

In de foto en video bijlage nog een impressie van de internationale vrouwendag en van een klein feestje wat we hebben gehouden in de Abayok kliniek ter gelegenheid van het feit dat de kliniek de afgelopen maanden een verbouwing heeft ondergaan en gewoon om de medewerkers te bemoedigen in het werk wat ze doen.

 

 

Foto’s

3 Reacties

  1. Anja Schilder:
    5 april 2015
    Wat mooi dat er ondanks pijn, verdriet, strijd en verwoesting ook tijd is om te ontspannen. Even iets anders dan het harde werken en de zorgen. En wat raakt het me dat Obach zo alles bij God heeft kunnen brengen en ook een beelddrager van Christus is.
  2. Guus:
    6 april 2015
    Wat een mooi verhaal van Obach, wens hem alle goeds!
    Dank ook voor de mooie foto's, wat een team!

    Guus xx
  3. Weltje Postma:
    7 april 2015
    wat een indrukwekkend maar ook zo'n machteloos vehaal.En wat een levens kracht om dan zo door te kunnen gaan. Ik wens jou en al de mensen om je heen alle kracht en Gods zegen! Groet Welly.